Hmmm.... bukan ucapan terima kasih yang ku pinta, bukan hadiah bergunung2 yang ku harapkan... tuh semua x penting. Selama ni pun, kalau aku tolong sesapa.. x pernah aku harapkan apa2 balasan... tapi.. selalunya.. setia pertolongan yang aku beri.. setiap beban yang orang lain galas aku bantu galas sama bagi mengurangkan beban.. at the end.. aku jugak yang tersepit.. au juga yang dipersalahkan.
Apa lagi yang kalian minta tuk aku buat? Selama ni pun.. time korang minta tolong kat aku.. korang penah pk aku banyak keja or not.. korang ada pk keja aku siap ker idak.. korang ada pk tak keja aku ada yang urgent atau tak? Korang x penah tanya... yang korang tau... "Lilis, tolong buat tu.. tolong buat nie.. tolong ammend tuh ni.. tolong edit tuh ni... n wat so ever". Pernah korang terpk tak sometimes... keja yang korang serahkan tuh effect kat aku... ada tak korang terpk? rasa x penah kan... yang penting bagi korang.. keja korang siap as apa yang orang atasan nak. Orang lain arahkan korang.. korang arahkan orang lain. Korang suka kan wat menda2 gitu.
Aku x penah rasa terbeban pun kalau korang minta tolong... (in a manner way) aku x pernah tolak pun bila korang minta tolong... tapi, bila sekali aku tolak.. sebab keja aku terlalu banyak n semuanya urgent, korang salahkan aku kan.. korang kata aku pandai melawan kan... korang kata itu ini. Walhal.. kerja2 tuh semua aku jugak yang selesaikan. Korang x penah nak paham tugas aku.. apatah lagi perasaan aku. Bapa banyak keja korang yang aku tolong? penah aku minta balasan? even kalau aku x bz, aku siap offer lagik apa nak buat... korang x pk kan semua tuh.. yang korang tahu.. datang tpt aku, ngok meja aku bersepah2...x terurus... makan x tentu... then korang leh ajukan soalan yang aku rasa paling bodoh...."Ko banyak keja jugak ker lilis?" mmg best soklan korang tuh. Dah nampak aku dok kelam kabut kuar masuk bilik bos... menaip tuh ini cam x cukup tangan.. plus ngan keja korang.. tehn korang leh tanya soklan tuh kan...
Yang paling aku terkilan sesgt... last week.. suppose to orang lain yang wat keja tuh, korang datang lam keadaan terkocoh2 tanya mana budak tuh pegi sbb ada menda urgent... at last.. korang kata apa? "Eh lilis, akak x tau ler ..... g mana.. menda nie urgent nie nak kena edit. Ko boleh tolong taipkan tak? Tolong ya, akak minta tolong sesangat. Akak banyak keja lah." Masa korang minta tolong tuh, depan mata korang sendiri nampak aku pun ngah wat keja kan.. surat berlambak2 kan.. plus ngan menda yang bos minta. Fine... aku malas nak panjang citer, aku tolong. Dalam masa yang sama... dokumen lain kuar dari bilik bos, perlu di edit jugak... sedangkan menda yang korang bagi tadi aku baru jekr print.... ayat yang sama korang guna minta tolong aku.... Fine.. tapi... bila masuk dokumen yang ke-4, sapa x bengang... nak2 aku tengok.. korang sempat lagik berborak.. bergurau senda kat luar tuh. Yang buat aku lagik hangin... cukup time korang blah... tinggalkan keja korang kat aku gitu jer kan. Mana tanggungjawab korang? KOrang tuh gred bapa? 17 ker? 11 ker? 1 ker? x... korang bukan gred serendah tuh... gred korang 41.. korang tau tak 41. KOrang selalu mengata bos.. bos x reti ker buat sendiri... korang selalu mengata bos, bos x tau paper.. korang selalu mengata bos tau suh korang jekr buat... dah dia bos.. mmg aarr.. apa guna ada pegawai bawah dia. tapi.. korang pass kat kitaorang yang bawah2 nie... kalau sekadar masukkan input x per.. ini.. nak setting pun kitaorang kena pk.. nak wat ayat camna pun kitaorang yang kena pk.
Esoknya, korang mc... then, senang2 korang pass2 arahan tuk aku buat n siapkan menda2 tuh kan... korang... korang leh pk tak? kalau menda tuh dokumen biasa.. fine.. x kisah lah sangat... tapi... sapa yang nak isi jumlah peruntukan yang table tuh korang biarkan kosong? jurutaip ker? kerani ker? atau pa ker yang kena isi. sapa pegawai sapa sokongan sekarang nie. terpaksa ler pegawai yang bercuti, datang balik opis.. siapkan menda tuh.... yang kena bebel.. korang tau tak sapa? aku... aku yang kena dengar bebelan tuh semua.. bebelan pengarah x lagik... even surat2 yang korang buat... selalu kena wat pembetulan tau. Yang kena bebel sebab ayat korang antara betul ngan tak sapa? aku jugak.. bila aku tapis.. aku cek.. aku bagi balik kat korang.. korang kata.. x payah lah.. tunggu bos jekr. Tapi penah tak korang pk... penah tak korang dengar bos tanya aku..."lilis, awak x cek dulu ker surat sebelum bawa masuk?" tapi korang selalu kata aku cerewet kan.. kan...
Now.. bila semua dah selesai... korang kata aku x mo tolong korang kan.. Walhal.. menda tuh selesai sbb aku yang buat tau... yang korang tuh. cukup time.. balik... cukup time.. makan. Masa minta tolong mulut manis bukan main... bila orang atasan marah korang.. korang salahkan aku.. tunding jari kat aku.. kata aku x tolong kan... korang nak print pun datang tpt aku kan.... korang nak wat kol pun korang datang tpt aku kan... even korang nak minta tolong operator kol n sambung kat korang sumtimes korang minta tolong aku kan.. sebab nya korang kata operator garang.. cerewet.. tapi korang x penah pk cara korang cakap tuk minta tolong....
n kelmarin, x pasal... aku yang kena sembur ngan client. Korang janji tah paper... permohonan x ikut prosedur tapi korang pejam mata.. korang proses.. big bos nak jumpa bos.. n jumpa korang... bapa banyak dokumen yang kena query.. bapa banyak komen kat atas dokumen tuh... client x putus2 kol.. aku yang jawab... client datang.. aku yang kena sembur.. bukan korang.... bukan korang tau... aku... buurk nama.. bukan nama korang.. nama aku.. keja sapa? keja korang... keja korang buruk... aku yang kena x pasal.... korang?? wat x endah jekr kan... nak lepas diri korang... macam2 korang minta tolong aku.. at the end aku kena... ila aku x tolong.. korang salahkan aku kan.. mmg korang bijak... x per... x per.. Allah itu Maha Adil.. teruskan lah usaha korang tuh kan... tapi korang kena ingat.. manusia ada limit kesabarannya... tuh jekr...
No comments:
Post a Comment